Ula Mesjasz w drodze

(Nie płacz w liście)

Jan Twardowski

Nie płacz w liście

nie pisz, że los Ciebie kopnął

nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia

Kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno

Odetchnij, popatrz

Spadają z obłoków

małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia

a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju

i zapomnij, że jesteś, kiedy mówisz, że kochasz

Grażyna Dobroń to dziennikarka, która pokazuje dobrą stronę człowieka i dobrą stronę życia.

W swojej książce Na okrągło zdrowym być-będącej efektem jej rozmów z psychologami, dietetykami, lekarzami, terapeutami -daje czytelnikowi wskazówki, jak być zdrowym i szczęśliwym. Ostatni rozdział jej książki to wywiad z Bogiem anonimowego autora. Skłania on do zastanowienia się nad tym, co ważne , a co nieistotne.

Rozmowa z Bogiem.

(…)

-Co u ludzi zdumiewa Cię najbardziej?

Bóg odpowiedział:

-To, że znudziło im się bycie dziećmi. Tak im się spieszy, żeby dorosnąć, a potem ponownie pragną być dziećmi. To, że tracą zdrowie , zarabiając pieniądze, a potem tracą pieniądze, by przywrócić zdrowie. To, że martwiąc się o przyszłość , zapominają o teraźniejszości, tak, że nie żyją ani w tej chwili, ani w przyszłości. To, że żyją tak jakby nigdy nie mieli umrzeć, i że umierają tak, jakby nigdy nie żyli.

Potem zapytałam:

- Jako rodzic, czego oczekiwałbyś od swoich dzieci?

Bóg odpowiedział:

- Aby nauczyły się tego, że nie zmuszą nikogo, aby je kochał. To, co mogą zrobić, to pozwolić im być kochanymi dla innych. Aby nauczyły się , że zaufanie buduje się latami, ale można je zniszczyć w kilka sekund. Aby nauczyły się, że najcenniejsze jest nie to, co mają w swoim życiu, ale kogo mają w swoim życiu. Aby nauczyły się, że niedobrze jest porównywać się z innymi. Zawsze znajdą się i lepsi, i gorsi od nich. Aby nauczyły się, że powinny kontrolować swoje emocje, w przeciwnym razie ich emocje wezmą górę i przejmą nad nimi kontrolę. Aby nauczyły się, że bogata osoba to nie ta, która ma najwięcej, ale ta, która potrzebuje najmniej. Aby nauczyły się, że tylko kilka sekund potrzeba, by zranić osobę, którą kochamy, a wiele lat by wyleczyć jej rany. Aby nauczyły się, że są osoby, które je czule kochają , ale nie wiedzą , jak o tym mówić i jak okazywać uczucia. Aby nauczyły się że za pieniądze można kupić wszystko oprócz szczęścia. Aby nauczyły się, że nawet gdy są zdenerwowane i rozgniewane, nie mają prawa denerwować i złościć innych. Aby nauczyły się, że są panami tego, co zachowują dla siebie w ciszy, a niewolnikami tego, co mówią. Aby nauczyły się, że zbiorą to, co zasiały. Jeśli zasieją plotki, zbiorą intrygi, jeśli zasieją miłość, zbiorą szczęście. Aby nauczyły się, ze prawdziwym szczęściem nie jest osiągnięcie wielkich celów, ale nauczenie się być zadowolonym z tego, co się już ma . Aby nauczyły się, że ci , co są uczciwi wobec siebie bez względu na konsekwencje, daleko zajdą w życiu. Aby nauczyły się, że ograniczając tych, których się kocha, szybko się ich straci, pozwalając zaś im żyć, będzie się z nimi wiecznie. Aby nauczyły się, że chociaż słowo kocham ma wiele znaczeń, traci swoją wartość, gdy się go nadużywa

przybyli mędrcy

plackiem padli

złożyli dary

odjechali

wół miał pretensje:

powinni zaraz wziąć Jezusa

ukryć

ratować Go przed wrogiem

przed panem diabłem i Herodem

Kasprze Melchiorze Baltazarze

wół dyskutował tupał szurał

puknij się w głowę rzekł osiołek

bo przecież Matka Boska czuwa

Dwie postaci: wół i osiołek. Jeden z pretensjami , przestraszony. Drugi pełen ufności, pozbawiony obaw. Strach jest złym doradcą. Czasami prowadzi do udawania, że nie widzimy zła, albo stajemy po stronie zła. Ufność osiołka jest właściwszą postawą. Od ponad dwóch tysięcy lat różnego rodzaju Herodowie, próbują zniszczyć bohatera betlejemskiej nocy.

Lubię księdza Twardowskiego. Jest mistrzem słowa , paradoksu i celnej puenty.