Czerwony autobus

Czerwony Autobus ( muzyka Władysław Szpilman, słowa Kazimierz Winkler) to piosenka śpiewana przez Andrzeja Bogucki ego-polskiego aktora teatralnego i filmowego oraz piosenkarza i śpiewaka operetkowego

Gdy o świcie pędzę wichrem przez ulice,

jak przyjaciel dobry miasto wita mnie,

i – naprawdę – wszystkim szczęścia tyle życzę,

ile daje mi w Warszawie każdy dzień.

Proszę wsiadać, nikt nie spóźni się do pracy,

pojedziemy szybko, choć wokoło las!

Las rusztowań wokół nas, to właśnie znaczy,

że nie stoi tutaj w miejscu czas.

Autobus czerwony,

przez ulice mego miasta mknie,

mija nowe, jasne domy

i ogrodów chłodny cień.

Czasem dziewczę spojrzenie

rzuci ku nam, jak płomienny kwiat.

Nowy jest nie tylko Nowy Świat,

u nas nowy każdy dzień.

A motor tak huczy,

tak wesoło basem dudni,

czy to jasne południe,

czy burzliwa, ciemna noc.

Autobus czerwony,

a w nim ludzie – choćby każdy z was –

wszyscy patrzą, jakby pierwszy raz

zobaczyli miasto swe.

Kierownicę trzeba chwycić w mocne dłonie,

kiedy motor jak koń młody naprzód rwie,

nawet wiatr nas, ten znad Wisły, nie dogoni,

nie dogoni nas gołębia szybki cień.

Proszę wsiadać, to ostatni kurs, a potem,

gdy umilknie już motoru dźwięczny rytm,

w jasne oczy spojrzę ci, a serce młotem

na twój widok, miła, zacznie bić!